Vandaag rond 07.00 werd Vlaanderen wakker, met de nieuwsmededeling dat er een akkoord was tussen de onderhandelaars. Als witte rook aangekondigd dat binnen enkele dagen Vlaanderen een nieuw regeerakkoord heeft en een nieuwe regering. Het nieuw bestuursakkoord werd aangekondigd als een zeer lijvig boek.

Vandaag rond 07.00 werd Vlaanderen wakker, met de nieuwsmededeling dat er een akkoord was tussen de onderhandelaars. Als witte rook aangekondigd dat binnen enkele dagen Vlaanderen een nieuw regeerakkoord heeft en een nieuwe regering. Het nieuw bestuursakkoord werd aangekondigd als een zeer lijvig boek.

In de loop van de dag werd duidelijk via tv, radio en de sociale media wat nu precies beslist werd in de voorbije weken door de onderhandelaars. De lat hoger leggen, onbehagen, welzijn, dichtbijheid, sociaal, rechten en plichten, milieu, groen, woonbonus, M-decreet … blijken kapstokken te zijn van een ganse reeks maatregelen die men plant te nemen in de volgende vijf jaren.

Overmorgen zal het lijvig akkoord te beschikking liggen van de pers en de gewone burger en start de nieuwe Vlaamse Regering en Parlement aan haar werkzaamheden.

Er komen investeringen in welzijn, met “budgetten eerder naar mensen gericht en veel minder naar structuren”. Concreet, heeft men dan het over de wachtlijstenvoor mensen met een handicap terugdringen, investeren in jeugdhulp, geestelijke gezondheidszorg en in kwaliteitsvolle en betaalbare thuis- en residentiële zorg voor ouderen, toezien dat de factuur voor mensen die in een woonzorgcentrum verblijven betaalbaar blijft, extra plaatsen in de kinderopvang. Stuk voor stuk belangrijk thema’s.

En toch, durven wij spreken van een gemiste kans. Vlaanderen wil zich modelleren naar het Noordse of Scandinavische model en excelleren door de lat hoger te leggen, en in de volgende tien jaar een “onbetwiste referentiegebied worden in Europa”. De toekomstig Minister-President wil een “warm en sociaal Vlaanderen”.

Dat is nu de reden, waarom wij het betreuren dat vandaag in geen enkele speech, in geen enkel voorbeeld, in geen enkel beleid, geen enkele prioriteit en in geen enkel cijferwerk, het woord wellbeing in de mond werd genomen.

Bhutan, Costa Rica, Canada en Nieuw-Zeeland zijn landen die langzaam of reeds enkele jaren hun beleid, een meerwaarde bieden door het te bekijken en te toetsen via de bril van “wellbeing”.

Anno 2019, wordt het langzaam tijd dat onze administraties, onze overheden, onze onderhandelaars, onze beleidsmakers, onze overheden, in hun beleid wellbeing opnemen.

Dus nog veel wellbeing aan de winkel, voor WellBeingDesign!

!