Het rommelt in het land van massage. Wat is er aan de hand? Wel, in de Verslagen van het Vlaamse Parlement, verwees Minister Crevits op een wel ongelukkige manier naar een nieuwe goedgekeurde opleiding die in de stellingen stond in 2014, en waarvan wij oa. de bedenkers waren. Een ongelukkige verwoording van de Minister destijds, die steunde op twee reële misvattingen. Ten eerste omtrent de definitie van massage en ten tweede de plaats van massage binnen ons gezondheids- en welbevindenstreven. En met plaats bedoelen we niet alleen het belang en de rol, maar ook de culturele – en spirituele achtergrond, inclusief de gezondheidsbeleving over continenten heen. Massage is niet ontdekt in Zweden.
Maar goed, laat ons niet te veel uitwijden. De visie, die onze beleidsmakers hebben rond gezondheid steunt op het beginsel van curatieve structuren, wetenschappelijke inzichten die steunen op economische modellen die commerciële resultaten beogen. Niets mis mee, integendeel …. maar het heilig gevoel dat elke inname van een pil of elke behandeling naar een onmiddellijk oplossing of gericht resultaat leidt, wordt nog elke dag met de paplepel gevoed.
Het Westers denken ontmoet met mondjesmaat preventieve gezondheidszorg, positieve gezondheidszorg en innovatieve gezondheidszorg. Leefstijlgeneeskunde komt aan de oppervlakte, maar breekt niet door, terwijl de symptomen in onze samenleving, en in de maatschappij schreeuwen om een ander en beter model. Niet ter vervanging van de curatieve gezondheidszorg, maar ter aanvulling. Want laat ons wel wezen, we stonden ooit verder maar in de jaren ’80 en ’90 begon wat was, geheel weg te ebben.
Zo komt het dat wanneer we over massage praten, al snel het idee voelen dat we in de erotische zone terecht komen. Deze gedachtengang werd versterkt en zoveel meer werd ons aangetoond tijdens de ontsluiting van de lockdown periode. De overheid refereerde naar massagesalons, en nam zo de gehele massage – en wellnesssector ineen strook mee,de dieperik in. De sector schreeuwde het uit. En terecht.
Binnen het kabinet, en bij uitbreiding ook de Vlaamse Regering, bestaat er duidelijk geen enkele toekomstgerichte visie rond gezondheid en welbevinden die onze generaties ver kan brengen, op naar een betere samenleving. Dat heeft ook te maken met bevoegdheidsverdeling maar goed dat zou ons nu te ver leiden. Toegegeven Crevits en massage, zal nooit een beleidsverbintenis worden, hoogstwaarschijnlijk ingegeven door een gebrek aan kennis, wetenschappelijke inzichten en ook door de verankerde politieke overtuiging. Massage behoort nu eenmaal tot wat wij vandaag close contact profession noemen.
Schrijnend toch, hoe eeuwen geleden op dit continent het belang van lichamelijke zorg, thermalen, beweging in onze Romeinse en Griekse culturen verankerd zat en de inzichten van het Verre Ooster die al veel langer bestonden rond meditatie, ademhaling, zelfzorg, warmtebronnen, drukpunten, meridianen, rust, mentale gezondheid, massagetechnieken, behandelingen, helingsmethoden en zo veel meer …
We merken dat er een duidelijke vraag is van groot deel van de bevolking naar andere en aanvullende inzichten, binnen het streven naar een betere samenleving. Dit verklaart de publicaties van academische werken en het hoge aantal boeken die uitgebracht worden rond deze thema’s van welbevinden. Oosterse geneeskunde, filosofie ontmoet Westers denken. Gelukkig tekent zich een lichte congruentie af op het terrein, … we kunnen dit alleen maar ondersteunen maar we hebben nog een lange weg te gaan.
WellBeingDesign zet mee in om beleidsmakers te doen nadenken over een beleid dat zowel gezondheid en welbevinden, curatief en preventief invalshoeken aanreikt om nieuw beleid te ontwikkelen. Het huidig samenlevingsmodel snakt naar zuurstof, energie en dus ook – maar niet alleen – naar de relevantie van massage, Mevrouw de Minister!
