Hoeveel maal hebben we deze vraag al niet gehoord in deze Covid19-tijden. De geschiedenis leert ons echter dat het leven doorgaat en de draad op pikt. De vraag is natuurlijk waar situeer je anders. Mocht je de vraag stellen aan een regeringsleider dan zal hij of zij mischien antwoorden dat er op het persoonlijk vlak, iets zal veranderen, en dat op bestuurlijk vlak een aantal limieten zijn bereikt of scherp gesteld tijdens corona.
Het klinkt allemaal erg vaag. Anders heeft zeker onder Obama een grote marktwaarde gekregen. Alles moest Anders. De vraag die zich daar steeds bij opwerpt, wordt het dan Beter? Of is dit een leap of faith? Want er ligt een enorme afstand tussen Anders en Beter. Laten we niet de etymologische toer op gaan. Lot of Hoop is zeker ook geen Plan.
Maar wat hebben wij eigenlijk geleerd in de voorbije corona-maanden. Opnieuw, jawel …. dat de mens heel kwetsbaar is. Dat de natuur een bedreiging vormt op het bestaan van de mens. Dat het leven niet het resultaat is van een politiek sociaal economisch bestel dat in GDP en beursindexen wordt gemeten. Het leven zoals het zich afspeelt, speelt zich enkel en alleen af op het vlak van Gezondheid. Wanneer we ons minder voelen, dan pas stellen we existentiële vragen. Evidentie, voelt tussen negatief en bedreigend.
Zijn is leven. Zijn is bestaan. Zijn is alles. Dat begint bij het leven, dat begint en eindigt bij gezondheid. Voor het eerst in ons Europees mensenleven voelden wij ons na-oorlogse kinderen en kleinkinderen, bedreigt door een onzichtbare vijand. Dit zal niet snel zal verdwijnen.
De premisse is langzamerhand duidelijker aan het worden. Wanneer wordt het anders, en waar beginnen wij. Sommigen van ons hebben de ernst van deze pandemie van heel nabij meegemaakt en gevolgd. De massa heeft de gevolgen er van ondervonden. En plotseling, stelde de media al dan niet op resultaten van enquetes, dat we het beu waren.
Een pandemie beu worden? Duidelijk een gebrek aan menselijk inzicht. Of een gevoel dat mischien toch kan vertaald worden. Dat we graag zouden willen terugkeren naar hoe het ooit was. Nostalgie. Het is schrijnend hoe sommigen de draad oppikken alsof, er nooit iets aan de hand was. Ontkenning. Allemaal stuk voor stuk menselijke gevoelens. Maar, één ding is duidelijk. Het moet echt Anders. Er moet duidelijk in de diepte en in de breedte nagedacht worden hoe wij, onze gezondheid centraal zetten, en hoe wij ons welbevinden centraal zetten. En op persoonlijk, sociaal en omgevingsvlak de zaken opnieuw en dus anders, jawel … gaan benaderen. De mens een spiegel voor houden. Laten we niet naïef zijn, regeringsleiders en bestuurders zijn absoluut niet happig dit pad te betreden, voor een stuk omdat het ongekend terrein is, ook al is een groot stuk evidenced based. Ook omdat het een vergeten terrein is, die door de snelheid van deze hoogtechnologische evolutie waarin we verzeild zijn geraakt, het voor de jeugd er niet eenvoudiger op maakt. Omdat het een ongeliefd terrein is. Gezondheid en Welbevinden worden slechts tastbaar, voelbaar in een negatieve staat. Het streven naar gezondheid en welbevinden beleven wordt grotendeels verstoord door marketing, communicatie, technologie en productieprocessen. Hoeveel kookboeken zijn er op de wereld, hoeveel diëten zijn er al uitgevonden? Koken wordt nu functioneel vertaald om het inzicht van gezondheid resultaatsgericht te maken. Dat is toch eigenlijk bij het haar getrokken.
Ons land zit met een vergrijzende massa, die zich zeker zal zorgen maken over de nabije toekomst, en de al dan niet blijvende impact van de pandemie. De jeugd lijkt te ontsnappen aan de desastreuze effecten van de pandemie. Zo komen inzichten op gang waar gezondheidseconomen en welzijnseconomen als guru’s met het grote mes doorgaan. Want de economie moet verder. Ja, dat klopt. Maar, langzaam treedt een gemeenschap op van mensen die merken dat aan de horizon, opnieuw het idee ontstaat dat we de mens centraal moeten stellen, met respect voor de natuur, door zelfzorg, rust, mentale gezondheid, sociale interactie in een omgeving die helend werkt.
Het moet anders aangepakt worden, preventieve gezondheid voor onszelf en de ander, ter aanvulling van curatieve gezondheidzorg. Positieve gezondheidzorg voor ons lichaam en onze geest. Zingeving, Betekenis en Bewustwording in ons streven naar een staat van welbevinden en een gezondheid die de accenten legt op geest, lichaam, voeding en beweging.
It is all about health and wellbeing, stupid!
Kwestie van verantwoordelijkheid in de realiteit versus inzicht in percepties!
